Stemmen uit Zuid-Kivu: Francine

Nu het conflict in het oosten van de Democratische Republiek Congo verhevigt, zijn er nieuwe ontheemde mensen aangekomen in gezondheidszone Minova in de provincie Zuid-Kivu. In deze verhaalreeks "Stemmen uit Zuid-Kivu", brengen wij het verhaalportret van mensen die we ontmoetten in het Bugeri kamp en die getuigen over de impact van het conflict op hun leven.

"Elke dag wordt het leven in het kamp moeilijker"

Mijn naam is Francine Bahati. Ik was boerin in het Masisi-gebied (Noord-Kivu). Elke dag bewerkte ik verschillende velden in ruil voor een loon dat voldoende was om voor mijn kinderen te zorgen. Wanneer gewapende mannen mijn dorp binnenvielen, was ik op het veld, terwijl mijn kinderen op de binnenplaats speelden. Ik droeg mijn baby op mijn rug, één kind in elke hand en de andere vier liepen voor me uit. Ik verloor mijn man uit het oog. We durfden niet te rusten omdat we de schoten overal om ons heen konden horen. Na 5 dagen stappen zonder te weten waar we heen moesten, bereikten we eindelijk de stad Minova (Zuid-Kivu).

Ik heb geen werk, ik kan niet meer aan landbouw doen, we hebben geen middelen om te overleven en ik weet niet meer hoe ik mijn kinderen moet voeden. 

Een van mijn dochters heeft moeite om te eten. Haar gezondheid gaat steeds verder achteruit en ik maak me grote zorgen. Elke dag wordt het leven in het kamp moeilijker, ik ben bang dat we zullen verhongeren door de oorlog. Het geknetter van de kogels die we horen in Minova beangstigt ons. Wat als de oorlog zich uitbreidt naar hier en ons dwingt om opnieuw te vluchten? 

Ik ben vijf maanden zwanger en ik weet niet wat de toekomst brengt voor mijn ongeboren baby. Ik probeer er niet aan te denken.

Naar schatting zijn er 5 miljoen mensen ontheemd in het Oosten van Congo. Help ons de aandacht vestigen op en te waarschuwen voor de verslechterende veiligheidssituatie die steeds meer burgers treft en voor het toenemende geweld in en rond de kampen. Deel dit artikel.