Libië: "Mensen in Sirte hebben onze steun nodig"

Dr. Gabriele Rossi, noodhulpcoordinator voor Artsen Zonder Grenzen, beschrijft de schrijnende toestand in Sirte in het noorden van Libië. Gisteren stierven zes patiënten in het Ibn Sina-ziekenhuis omdat ze niet konden worden geopereerd. In het noorden van de stad zitten duizenden burgers vast door de gevechten.

 “We bevinden ons in het Ibn Sina-ziekenhuis. Dit is het belangrijkste ziekenhuis van de stad. Drie dagen zijn we hier nu. Vandaag hoorden we meer bommen en geweerschoten dan gisteren. Er is veel lawaai en we horen voortdurend het geluid van zware artillerie. In het noorden van de stad wordt nog steeds gevochten en we zien veel strijders met munitie, bewapende pick-ups en zelfs tanks naar de frontlinie trekken.

In de delen van Sirte waar we zijn doorgereden, zijn geen burgers meer te vinden. Alle huizen zijn er vernield en leeg. Voor het conflict woonden hier 100.000 mensen, maar de voorbije 3, 4 weken is 75 à  80 procent van de bevolking gevlucht, de meesten richting Misrata. De ongeveer 10.000 mensen die nog steeds in het noordelijke deel van de stad verblijven, kunnen niet weg door de gevechten. Er is geen water en geen elektriciteit.

In het ziekenhuis hebben we dankzij onze generator wel elektriciteit, maar tot vandaag was er geen water. De sfeer in het ziekenhuis is bedrukt. Er zijn ongeveer vijftig patiënten met zware verwondingen, brandwonden of breuken. Allemaal hebben ze een operatie nodig. De meeste patiënten zijn jonge volwassenen, maar er zijn ook vrouwen en kinderen die tijdens de gevechten gewond raakten.

De voorbije dagen was er een tekort aan dokters en aan water, en dus kregen de patiënten geen aangepaste medische zorg. Zonder water is het onmogelijk om te opereren. Sommige patiënten hebben ernstige verwondingen die vaak geïnfecteerd zijn. Ze hebben dringend operaties nodig. De situatie is heel ernstig.

Artsen Zonder Grenzen heeft nu 50.000 liter water aangevoerd, en er is ook water via andere hulpkanalen toegekomen. We hebben nu dus wel water in het ziekenhuis.

Het ziekenhuis zelf is zwaar beschadigd, heeft erg geleden onder de gevechten. Alle patiënten bevinden zich op de begane grond. Op de eerste verdieping en in de kelder houden zich een vijftigtal mensen schuil voor de gevechten. Ze wachten op eenkansom het ziekenhuis te verlaten.

Het ziekenhuis niet veilig. Gisteren en vandaag kwamen veel gewapende strijders naar binnen om alle patiënten te controleren op zoek naar iets. Het is uitermate belangrijk dat ziekenhuizen, medisch personeel en ambulances ongestoord en in alle veiligheid hulp kunnen bieden. Op het ogenblik is het niet veilig voor ons team om ‘s nachts in het ziekenhuis te blijven. Dus maken we elke avond de twee uur durende rit naar onze basis in Misrata.

Het medisch personeel van het ziekenhuis is geweldig , ik zou ze zelfs heldhaftig durven noemen. De voorbije weken werkten hier vijf Libische dokters en 25 tot 30 verpleegsters, vaak uit Indië enBangladesh. Het personeel is tijdens de crisis van de voorbije weken blijven doorwerken, en werden daarbij rechtstreeks blootgesteld aan het geweld. Ze hebben gewerkt tijdens de schietpartijen, de bombardementen, en onder de dreigementen van de Khaddafi-troepen die eisten dat ze hun soldaten kwamen verzorgen. Nu zijn ze uitgeput en hebben ze alle mogelijke steun nodig.

Gelukkig is de situatie van het personeel beter nu er net acht dokters – onder hen ook chirurgen en anesthesisten - en vier extra verpleegsters uitTripolizijn aangekomen. De situatie wordt terug min of meer normaal. Het team van Artsen Zonder Grenzen bestaat uit drie dokters, vier verpleegkundigen en drie psychologen.

De nood aan psychologische ondersteuning is erg groot. Van de vijftig zwaar gewonde patiënten zijn er zeker 15 die dringend psychologische bijstand nodig hebben. Ze leiden aan posttraumatische stress. Ze hebben nachtmerries, flash-backs, ze zijn depressief. Sommigen huilen alleen nog maar, ze kunnen niet meer praten. Eén patiënt heeft zelfmoordneigingen. Alle patiënten, vooral de vrouwen en kinderen, hebben enorm veel steun nodig. Ze moeten leren omgaan met wat hen is overkomen.

Toen we hier voor het eerst toekwamen, was er een gebrek aan geneesmiddelen. We leverden eerst pijnstillers, antibiotica voor alle wondinfecties en medicijnen voor chronische ziektes. Hoewel de apotheek van het ziekenhuis chaotisch is, is ze nu tenminste goed voorzien.

Iedereen wil de situatie in het ziekenhuis verbeteren, en ervoor zorgen dat alles goed werkt. In Sirte zitten er wellicht nog 10.000 mensen vast door de gevechten. Sommige van hen zijn gewond, maar kunnen hun huis niet uit. Als de situatie over een paar dagen kalmer wordt, zullen ze naar het ziekenhuis kunnen komen, waardoor er plots veel meer patiënten zullen zijn. Daarom is het zo belangrijk dat alles - personeel, geneesmiddelen, elektriciteit en water - beschikbaar is.

Artsen Zonder Grenzen is sinds 25 februari aanwezig in Libië en werkt op dit ogenblik in Bani Walid, Misrata, Sirte, Tripoli, Yefran en Zintan. Om de onafhankelijkheid van haar medisch werk te verzekeren doet Artsen Zonder Grenzen enkel beroep op privé-financiering voor haar activiteiten in Libië en aanvaardt de organisatie geen fondsen van regeringen, donororganisaties, of van militaire of politieke groeperingen.