Veel Afghanen afgesneden van humanitaire hulp

Met de escalatie van de oorlog in Afghanistan kregen de inwoners in het hele land steeds meer geweld te verduren. De onveiligheid heeft de al zwaar getroffen medische sector nog verder beschadigd. Alleen in de grotere steden functioneren nog een aantal klinieken en ziekenhuizen op een laag niveau. Afghanen die gezondheidszorg nodig hebben, zijn gedwongen honderden kilometers door oorlogsgebied te reizen.

Artsen Zonder Grenzen keerde eerder dit jaar terug naar Afghanistan. Na de moord op vijf van onze collega's in juni 2004 waren we vijf jaar afwezig. De verwachting was dat Afghanistan zich inmiddels in een naoorlogse situatie zou bevinden, maar de behoefte aan medische noodhulp blijft acuut.

In het oosten van de hoofdstad Kaboel ondersteunt Artsen Zonder Grenzen het Ahmed Shah Baba ziekenhuis. In dat deel van de stad is de bevolking verviervoudigd. Terugkerende vluchtelingen uit Pakistan zijn in de wijk neergestreken, net als de mensen die uit de oostelijke provincies voor de oorlog zijn gevlucht. Het gebied is tot nu toe genegeerd, omdat het geen prioriteit heeft bij de bestrijding van de opstand. Artsen Zonder Grenzen werkt ook in het enige overgebleven openbare ziekenhuis in Lashkargah, de hoofdstad van de provincie Helmand.

Helaas wordt het voor onpartijdige en neutrale organisaties als Artsen Zonder Grenzen steeds moeilijker om alle partijen te overtuigen van hun goede bedoelingen. Het bieden van gezondheidszorg is een deel van de militaire strategie geworden. Internationale troepen hebben ziekenhuizen bezet en arrestaties verricht in de zalen. Medische hulpverleners zijn aangevallen door gewapende oppositiegroepen. Klinieken werden doelwit vanwege de aanwezigheid van internationale troepen.

Om geaccepteerd te worden door alle partijen in het conflict zal Artsen Zonder Grenzen haar onafhankelijkheid blijven benadrukken. We financieren onze projecten in Afghanistan en Pakistan niet met overheidsgeld en gewapende leden van alle strijdende partijen hebben geen toegang tot de ziekenhuizen waar we werken.