Opvang migranten op Lampedusa is onaanvaardbaar en mensonwaardig
Vandaag delen op het eiland Italiaanse Lampedusa voor 3.000 migranten zestien chemische toiletten. Er zijn slechts twee waterciternes aanwezig. De overheid stelt anderhalve liter water per migrant ter beschikking. Deze omstandigheden zijn ver beneden de humanitaire standaarden die twintig liter water per dag per persoon voorzien en één latrine per twintig personen.
"Je kan je maar moeilijk voorstellen dat we in Italië zijn, een lid van de G8! De omstandigheden op Lampedusa zijn slechter dan die in de vluchtelingekampen elders in de wereld waar Artsen Zonder Grenzen werkt”, zegt Kostas Moschochoritis, directeur van Artsen Zonder Grenzen in Italië. Na de volkopstanden en de gewelddadige confrontaties in Noord-Afrika zijn al meer dan 18.000 migranten aangekomen op Lampedusa. Sinds 14 februari biedt Artsen Zonder Grenzen er in samenwerking met de lokale autoriteiten medische hulp aan migranten en asielzoekers. Het team doet triages met een mobiele hulppost. De Italiaanse regering brengt momenteel migranten van Lampedusa over naar identificatiecentra en dententiecentra naar het zuiden van Italië en Sicilië. Artsen Zonder Grenzen maakt zich zorgen over de situatie op het eiland en in de andere centra, waar mogelijk ook overbevolking is. “Door de slechte hygiënische omstandigheden kunnen infectieziektes zich makkelijk ontwikkelen. Men moet in de centra waar men de migranten onderbrengt goede opvangomstandigheden en medische zorgen kunnen verzekeren”, legt Barbara Maccagno uit, medisch verantwoordelijke voor Artsen Zonder Grenzen in Italië. “De meeste migranten kwamen de voorbije dagen uit Tunesië, maar we hebben ook geholpen bij het ontschepen van migranten die de Libische kust ontvlucht waren. Ze zijn afkomstig uit Eritrea, Somalië, Gambia, Nigeria en Soedan. We zijn vooral bezorgd om de migranten uit Libië omdat hun reis langer en gevaarlijker was,” zegt Maccagno. In de komende dagen zal Artsen Zonder Grenzen voor een tweede keer meer dan 2500 hygiënekits met dekens, zeep en handdoeken uitdelen. Maar zonder reële en concrete sanitaire voorzieningen blijven deze interventies een druppel op een hete plaat. “Deze omstandigheden zijn onaanvaardbaar en mensonwaardig,” zegt Kostas Moschochoritis.
De activiteiten van Artsen Zonder Grenzen worden gefinancierd met privésteun en de organisatie krijgt geen enkele overheidssteun van de Italiaanse regering. Artsen Zonder Grenzen was tussen 2002 en 2009 al aanwezig op Lampedusa met een mobiele hulppost bestaande uit een dokter, een verpleegkundige en een cultureel bemiddelaar. Gedurende die periode werkte Artsen Zonder Grenzen 24 uur op 24 op het eiland. Tijdens piekperiodes zoals tijdens de zomer werd het team versterkt. De hulppost stond opgesteld aan de haven van Lampedusa en had al het nodige medische materiaal bij zich om de eerste zorgen toe te dienen aan de migranten met gezondheidsproblemen. In het totaal bood Artsen Zonder Grenzen hulp aan 5.000 migranten.
