Getuigenis van Sarah, projectcoördinator AZG, onlangs teruggekeerd uit Gaza

Sarah Vulstyeke is projectcoördinator voor Artsen Zonder Grenzen (AZG). Ze is onlangs teruggekeerd uit de Gazastrook waar ze operaties coördineerde met een AZG-team in het noorden van Gaza. Ze coördineerde er AZG mobiele klinieken om medische hulp te bieden aan de bevolking, het ging om algemene consultaties, behandeling van niet-overdraagbare ziekten en verbanden en gezondheidsbevordering. Tijdens de eerste en tweede week van februari werden AZG mobiele klinieken ingezet in het kamp Jabalia en in Beit Hanoun. Er werden ongeveer 1.200 consultaties uitgevoerd.

"Toen we begin februari bij het eerste gezondheidscentrum in het noorden van Gaza aankwamen om de situatie te beoordelen, was het een klap in het gezicht voor ons allemaal. Er viel niets meer te beoordelen: we waren geschokt en we voelden ons machteloos nadat we ons realiseerden hoeveel infrastructuur, hoeveel gebouwen en levens waren vernietigd.

Direct na het staakt-het-vuren was een van onze prioriteiten om te kijken hoe we de toegang tot eerstelijnsgezondheidszorg voor de bevolking van Gaza konden ondersteunen, vooral in het noordelijke deel van de strook. Het kamp Jabalia was sinds 6 oktober 2024 belegerd en zwaar gebombardeerd door Israëlische troepen en de Israëlische autoriteiten hadden de hoeveelheid essentiële hulp die mocht binnenkomen drastisch verminderd. Daarom zaten tienduizenden mensen sinds oktober vorig jaar vast in het noorden met nauwelijks toegang tot gezondheidszorg, terwijl honderdduizenden daar terugkeerden na de implementatie van het staakt-het-vuren eind januari 2025.

De verwoesting die we in Jabalia aantroffen is moeilijk te beschrijven: er was niets meer over, alleen puin. We probeerden de toestand van de gezondheidscentra te beoordelen. Maar we bezochten het eerste, en het was platgewalst. Toen het tweede, het derde... Alles was in puin en gereduceerd tot hopen puin. Het is adembenemend en hartverscheurend. Kijkend naar de omvang van de vernietiging hadden we geen andere keuze dan snel te handelen.

De grootste uitdaging was om medische activiteiten te starten en op te zetten te midden van het puin. Het duurde een week om genoeg puin op te ruimen met onze gehuurde bulldozer, alleen om een tijdelijke structuur op te zetten. De eerste week parkeerden we langs de kant van de weg en begonnen we onze activiteiten. Later konden we tenten en schuilplaatsen opzetten waar patiënten konden wachten op hun consultatie. Het weer was ijskoud, maar toch kwamen er elke dag honderden patiënten.

De mensen in Gaza, evenals onze teams, zijn vastbesloten om te proberen te herbouwen wat verloren is gegaan, ondanks de ondraaglijke moeilijkheden waarmee ze elke dag worden geconfronteerd. De situatie is nog steeds erg precair en we maken ons echt zorgen over de gevolgen die een blokkade van humanitaire hulp naar Gaza zou kunnen hebben. De mensen in Gaza hebben nog steeds een onmiddellijke en massale opschaling van humanitaire voorraden nodig, en het is onaanvaardbaar dat een hele bevolking nu opnieuw wordt verhinderd om humanitaire hulp te ontvangen."