"De toekomst, dat betekent sterven"
Het geweld in Noord-Kivu blijft aanhouden, ondanks vredesonderhandelingen in januari 2008. De situatie is erg onstabiel. Op lokaal vlak blijft AZG schermutselingen zien, waardoor de inwoners keer op keer moeten vluchten, en de hulp niet de meest kwetsbaren bereikt.
De grote meerderheid van de bevolking in Noord-Kivu leeft in hopeloze ellende en riskeert te worden gedood, beroofd of verkracht. Ziekte en honger slaan hard toe. De hulpverlening bereikt onvoldoende deze uiterst kwetsbare bevolking.
“Geweld, ontheemding, mazelen, cholera en ondervoeding: deze vijf woorden schetsen de dagelijkse realiteit van vele Congolezen in Noord-Kivu”, zegt Colette Gadenne, AZG-landverantwoordelijke in Goma. “Onze teams bieden medische zorg aan alle zijden van de frontlinies, maar we stellen vast dat de noden enorm zijn.”
Meer dan twee maanden na de vredesconferentie in januari 2008 in Goma gaan de schietpartijen, de moorden, de verkrachtingen en de verminkingen door. Bijvoorbeeld, in de kliniek van Kitchanga (Masisi), die door AZG wordt ondersteund en hulp biedt aan verkrachtingsslachtoffers, werden in januari dagelijks tussen de 2 en de 10 nieuwe slachtoffers opgenomen. Voor de vrouwen van Noord-Kivu is elke gewone activiteit gevaarlijk geworden.
“Ze droegen een uniform. Ze namen mijn echtgenoot mee. Nadien namen ze me mee in het bos omdat ik hen geen geld had gegeven. Een van hen verkrachtte me. De anderen namen mijn potten en jerrycans mee”, vertelt Espérance.
Als gevolg van de aanhoudende onveiligheid, moet de bevolking telkens weer op de vlucht slaan, een steeds terugkerende realiteit in het oosten van de DRC de voorbije 15 jaar. De recente ontheemden van Noord-Kivu en de “bewoners” zelf, waarvan velen zelf ook ooit op de vlucht waren, krijgen te maken met enorm grote basisnoden. AZG biedt hulp aan mensen die zonder voedsel, onderdak, water en sanitair zitten. Het leven in deze vreselijke omstandigheden maakt hen erg vatbaar voor malaria, ondervoeding, cholera en mazelen. In sommige dorpen, zoals Kashuga-Kalembe-Mpeti, wordt 80% van de kinderen jonger dan vijf, door AZG behandeld voor malaria, wat erop wijst dat de mensen niets hebben om zich te beschermen tegen de muggen in hun tijdelijke onderkomens in de brousse. Dorpen en kampen waar mensen hun toevlucht zoeken groeien voortdurend aan, maar beschikken niet over de noodzakelijke infrastructuur. Omwille van de slechte levensomstandigheden van de ontheemde bevolking, moest AZG cholerabehandelcentra installeren in Rutshuru en Kitchanga, plaatsen waar nooit eerder sprake was van cholera.
“Ik werd geboren tijdens de oorlog. Het feit dat hij nog steeds aan de gang is, betekent dat we geen recht hebben om te leven. De toekomst betekent sterven omwille van alle problemen,” zegt Leonard, een jongen van 18 die de brousse in vluchtte en aan malaria lijdt.
AZG biedt momenteel gratis primaire en secundaire gezondheidszorg in gezondheidscentra en ziekenhuizen in Kitchanga, Mweso, Masisi, Nyanzale en Rutshuru. Daarnaast biedt AZG gratis medische zorg voor slachtoffers van seksueel geweld en beheert het programma’s voor (spoed)chirurgie. AZG beheert bovendien voedingsprogramma’s, cholerabehandelcentra en mobiele klinieken in gebieden die gecontroleerd worden door alle verschillende strijdende partijen.