De strijd tegen cholera is een race tegen de klok

De cholera-epidemie woedt in het zuidwesten van Zimbabwe, na in het noord-oosten te hebben huisgehouden. Het aantal gevallen blijft hoog in de steden en stijgt in de landelijke gebieden. Sinds het begin van de epidemie verzorgde Artsen Zonder Grenzen al 45.000 patiënten.

Om de verspreiding van cholera in en rond te hoofdstad Harare in te dijken heeft Meer dan 178.000 liter is door Artsen Zonder Grenzen ontsmet met chloor. Maar dat volstaat niet en nieuwe teams worden uitgestuurd om meer water te zuiveren en meer wijken te bevoorraden. Eind januari werden meer dan 1.100 mensen met cholera verzorgd in de twee belangrijkste centra van Artsen Zonder Grenzen in die zone.

Binnen een paar uur sterven

Nog duizenden mensen hebben mogelijk cholera. In Kadoma, 130 km ten zuidwesten van Harare, heeft het centru op twee weken meer dan 2.300 mensen met cholerasymptomen opgevangen. De teams van Artsen Zonder Grenzen trekken door de vele landelijke gebieden, waar de epidemie oprukt. Drie evaluatie- en interventieteams opereren in de landelijke provincies van Mashonaland. Andere ploegen werken in de landelijke provincies Masvingo en Manicaland, en in het gebied Gokwe in de provincie Midlands.
“Aan cholera kan je binnen een paar uur sterven, door uitdroging. We moet dus snel beslissen, morgen kan het al te laat zijn,” legt Pia Engebrigtsen uit, verpleegster voor Artsen Zonder Grenzen. “Als we aankomen in een ziekenhuis dat overladen is met cholerapatiënten, dan weten we dat er snel mensen zullen sterven. We moeten snel handelen, maar ook afwegingen maken. Cholera is overal, en we moeten de hulp die we bieden ook kunnen opvolgen.”

Snelle genezing

Pia heeft twee maanden gewerkt in Masvingo en daar veel evaluaties gemaakt in landelijke gebieden. “Als er geen medische structuren zijn, moeten we onze eenheid soms met plastic zeilen opstellen. We vervoeren het nodige materiaal: verschillende maten emmers, chloor, poetsmateriaal, beschermende kledie en natuurlijk medisch materiaal, zoals de rehydratie-oplossing, rehydratatiezout, injectienaalden en antibiotica.”
Ook de resultaten komen snel: “We hebben veel zieken in een erg slechte toestand aangetroffen. Sommigen waren bewusteloos en hadden geen waarneembare polsslag meer. Maar na enkele uren aan een infuus konden zij al opnieuw rechtzitten en praten.” De meeste patiënten blijven twee tot dagen voor ze volledig genezen zijn en weer naar huis gaan.