AZG roept op tot daadwerkelijke bescherming burgers in Ituri

In een rapport getiteld 'Unkept promises, a pretense of protection and inadequate assistance', hekelt AZG het gebrek aan effectieve bescherming van burgers in de Ituri-regio, in het noordoosten van de Democratische Republiek Congo (DRC). AZG protesteert eveneens tegen de blijvende onveiligheid in en rond Bunia en het tekort aan hulp.

Het AZG-rapport verschijnt aan de vooravond van een beslissing van de VN-Veiligheidsraad over de toekomstige rol van de VN-missie in Congo. AZG wenst te benadrukken dat de aanwezige Monuc en de Interim Emergency Force (IEMF) niet in staat zijn gebleken daadwerkelijke bescherming en assistentie aan de burgerbevolking te bieden.
"In Bunia zien we duidelijk dat het huidige niveau van bescherming en steun aan de bevolking verre van volstaat. Geweld en onveiligheid blijven een dagelijkse realiteit voor de inwoners. Elke tot nu toe genomen maatregel is onvoldoende gebleken. Het was een belofte op papier, zonder garanties op een werkelijke bescherming. De VN en haar lidstaten moeten niet verrast zijn door nieuwe moordpartijen als het gebrek aan politieke wil om daadwerkelijke bescherming te bieden niet verandert. Het is onverantwoordelijk om van Bunia een enclave te maken. Dat - zo weten we uit de recente geschiedenis - heeft meer dan eens een vals gevoel van veiligheid gecreëerd voor een bevolking die vervolgens verlaten en afgeslacht werd", aldus Rafael Vilasanjuan, secretaris-generaal van AZG, net terug uit Bunia.
Tot nu toe hebben internationale interventies het vermoorden van burgers niet kunnen stoppen. Sinds eind mei werd 20% van de patiënten in het AZG-ziekenhuis in Bunia opgenomen wegens oorlogswonden. AZG voerde 519 operaties uit. Bijna een kwart van de gewonden waren kinderen jonger dan 15, en één derde van de patiënten ouder dan 15, die een chirurgische interventie nodig hadden, waren vrouwen. "Dit is geen oorlog tussen etnische milities of tussen groepen, dit is eerder een oorlog tegen burgers", stelt Thomas Nierle, directeur operaties in Genève.
De voorbije weken zijn meer dan 12.000 mensen naar Bunia teruggekeerd, nadat ze de terreur in de stad midden mei ontvluchtten. Maar slechts weinigen zijn bereid naar hun huizen terug te keren omdat ze voor hun leven vrezen. Ze verblijven in een kamp bij de luchthaven van Bunia, maar blijven ook daar blootgesteld aan geweld. Slechts enkele delen van de stad zijn veilig, en ondanks de aanwezigheid van de Monuc-troepen en IEMF-militairen, vinden er tijdens de nacht moorden plaats, verkrachtingen, wraaknemingen en plunderingen.
De situatie is nog kritieker buiten de stad. Er is geen bescherming voor de bijna 150.000 mensen die Bunia zijn ontvlucht om heil te zoeken in de omringende bossen. Dorpelingen blijven de gevechten en moorden ontvluchten. Niemand kent de omvang van het geweld buiten Bunia, omdat deze gebieden al maandenlang afgesloten zijn voor hulporganisaties.