“Veel tuberculosepatiënten zien af omdat de behandeling zo verouderd is. Ik vind dat niet normaal.”

Mit Philips is arts en werkt al sinds 1985 voor Artsen Zonder Grenzen. Nu is ze coördinator van het gezondheidsbeleid. Ze volgt voor Artsen Zonder Grenzen mee tuberculose en tuberculosebehandelingen op. In al die jaren heeft ze maar weinig zien veranderen. Nog steeds is ze geschokt door wat tuberculosepatiënten moeten doorstaan.

Tuberculose is één van ‘s werelds grootste globale gezondheidscrisissen. Elk jaar ontwikkelen negen miljoen mensen actieve tuberculose en sterven bijna twee miljoen mensen aan de ziekte. 95% van hen leeft in arme landen. Daar mogen we niet langer onverschillig tegenover staan.

Met 2 miljoen dodelijke slachtoffers per jaar is tuberculose een van de belangrijkste doodsoorzaken ter wereld. Toch wordt deze ziekte verwaarloosd door de medische gemeenschap. Verouderde behandelingen, de afwezigheid van een efficiënt vaccin en het gebrek aan doeltreffende tests maken het moeilijk om een globale tuberculose-epidemie te controleren. Er worden eenvoudigweg bijna geen nieuwe medicijnen of tests ontwikkeld.

Waarom? De meerderheid van de mensen die door tuberculose worden getroffen, nieuwe, menselijkere – dure – medicatie niet kunnen betalen. En dus ondergaan ze een pijnlijke behandeling. Of sterven ze. Dat is ronduit onaanvaardbaar.

De meest gebruikte test om tuberculose op te sporen in ontwikkelingslanden identificeert minder dan de helft van de patiënten. Die test is 140 jaar oud. Er bestaat ook een vaccin, weinig doeltreffend, dat werd ontworpen in 1920.

De meeste patiënten worden nog steeds behandeld met medicijnen die 70 jaar geleden ontwikkeld werden. Die zijn ouderwets, toxisch en inhumaan: niet alleen zien patiënten tijdens de behandeling heel erg af, ze staan daarnaast ook bloot aan onacceptabele nevenwerkingen.

In de laatste 5 jaar zijn echter twee nieuwe medicijnen ontwikkeld – de eerste in 50 jaar: delamanid en bedaquiline. Die nieuwe medicatie geeft niet enkel de patiënten hoop, maar is ook menselijker én biedt ook nieuwe opties aan behandeling van resistente vormen van tuberculose. 

Wat doet Artsen Zonder Grenzen?

Al 30 jaar biedt Artsen Zonder Grenzen, wereldwijd, zorg aan tuberculosepatiënten, in heel diverse contexten zoals conflictzones, sloppenwijken, gevangenissen of vluchtelingenkampen.

In 2017 behandelden onze teams in verschillende projecten in 14 landen meer dan 22.000 patiënten, waaronder 3.600 mensen die een resistente vorm van tuberculose hadden ontwikkeld. Meer dan 2.000 mensen kregen een behandeling met de nieuwe medicatie, delamanid, bedaquiline of een combinatie van beiden.

Artsen Zonder Grenzen werkt momenteel ook mee aan twee klinische onderzoeken waarin het optimaal effect van die nieuwe medicijnen wordt geëvalueerd.