Ngonidzashe is 28 en mama van twee. Ze is seropositief en heeft de LEEP-behandeling ondergaan nadat haar VIAC-test positief was. Ze kan dagelijks op de steun van haar man rekenen, met wie ze alles deelt.
"Ik woon in Gutu met mijn man die elektricien is. We bezitten een klein stukje land met tomaten en enkele kippen. We hebben drie kinderen waaronder een baby. Ik zorg voor hen. Onze dochter is zes en gaat naar school en de zoon van mijn echtgenoot is al 12.
Toen ik zwanger was van mijn eerste kind, in 2010, heb ik een hiv-test ondergaan. Daaruit blijkt dat ik seropositief ben. Ik ben toen niet meteen gestart met medicijnen te nemen. Toen ik naar Gutu verhuisde, begonnen er vlekjes op mijn huid te komen. Toen begon ik medicijnen te nemen en ben ik bevallen van mijn dochtertje. Na haar geboorte is ze enkele keren getest geweest maar ze is niet ziek. Dankzij mijn behandeling kon ik haar borstvoeding geven.
Voor mijn tweede zwangerschap heb ik de behandeling gevolgd, en mijn kind is niet seropositief. De antiretrovirale (ARV) behandeling werkt zeer goed want het virus is nu ondetecteerbaar in mijn bloed en daardoor kan ik ook mijn zoon de borst geven. Hij krijgt vaak borstvoeding want we hebben bijna niets te eten...
Leven met hiv is moeilijk om te accepteren in het begin. Nu is het een deel van mijn leven. Mijn echtgenoot is ook seropositief. Hij is me dankbaar dat ik me heb laten testen, want nu weten we welke ziekte we hebben. Hij moedigt me aan om mijn medicijnen in te nemen en om een nieuwe zin aan het leven te geven, want hij zei dat wat er ook gebeurt, "het ons beiden overkomt".
Ondanks dat ik seropositief was, verkeerde ik in een goede gezondheid. Ik ben terug naar het ziekenhuis gegaan en heb er een VIAC-test ondergaan, ook al had ik geen pijn. Want ik had gehoord dat die test levens kon redden. Eerst kreeg ik veel informatie over baarmoederhalskanker en de ontwikkeling ervan. Daarna kreeg ik te horen dat mijn baarmoeder meer dan 75% letsels vertoonde. De artsen vertelden me dat ik naar Harare, de hoofdstad, moest gaan om me er te laten opnemen voor een LEEP-behandeling. Maar ik had geen geld om me er te laten behandelen. Ik was doodongerust.
In februari 2016 kreeg ik van AZG de steun om me te laten behandelen in het ziekenhuis van Harare. Ze hebben me er verzorgd en ik kreeg te horen dat ik geen baarmoederhalskanker had. Tijdens de LEEP-behandeling voelde ik geen pijn. Ik ben zeer gelukkig omdat ik geen kanker heb."
Sinds 2014 heeft AZG screeningen opgestart in Gutu om baarmoederhalskanker op te sporen bij vrouwen. We doen dat in het kader van ons aids-project. Onze teams op het terrein helpen het Zimbabwaanse Ministerie van Gezonheid en Jeugd om informatiesessies te organiseren in ziekenhuizen. AZG gaat ook naar dorpen om er patiënten te ontmoeten om het belang van screening uit te leggen.
