De Franse sectie van AZG trekt zich terug uit Myanmar

Na vier jaar aanwezigheid in Myanmar (voormalig Birma), staakt de Franse sectie van AZG haar medische activiteiten en trekt ze zich terug uit het land. Andere afdelingen van AZG blijven aanwezig in andere delen van het land.

AZG-Frankrijk was op medisch vlak actief in de deelstaten Mon en Karen, aan de grens met Thailand. Deze gebieden gaan gebukt onder een gewapend conflict tussen de Birmaanse junta en rebellengroeperingen. De onmogelijkheid om in aanvaardbare omstandigheden te werken en de bevolking van dit oorlogsgebied bij te staan, ligt aan de grondslag van deze terugtrekking. De beslissing werd effectief op zondag 26 maart, toen de landverantwoordelijke van AZG-Frankrijk het land verliet.
In 2001 organiseerde AZG-Frankrijk medische activiteiten in de deelstaten Mon en Karen, waarbij in het bijzonder aandacht besteed werd aan de behandeling van malaria. Deze ziekte is een van de voornaamste doodsoorzaken in de conflictzones waar de beschikbaarheid van medische zorg erg bedenkelijk is. Vanaf 2004 hadden de medische teams steeds minder toegang tot bevolking. Einde 2005 werden hun verplaatsingen zodanig bemoeilijkt door de talrijke restricties en blokkades van de plaatselijke gezondheidsautoriteiten onder militaire controle, dat de voortzetting van de activiteiten in aanvaardbare omstandigheden onmogelijk werd.
“Het Birmaanse regime wil elke aanwezigheid van humanitaire teams in deze politiek gevoelige streken verhinderen”, verklaart Hervé Isambert, arts en verantwoordelijke voor de programma’s van de Franse sectie van AZG in Myanmar. “Door de beperkingen die ons werden opgelegd, werd onze rol herleid tot technische toeleverancier afhankelijk van de politieke prioriteiten van de junta.” In feite wil de Birmaanse overheid geen vervelende getuigen van de geweldplegingen die ze ten overstaan van haar eigen bevolking pleegt. Als gevolg van deze situatie zag de Franse sectie van AZG zich gedwongen haar activiteiten stop te zetten en het land te verlaten.
De Zwitserse en Nederlandse afdelingen van AZG blijven doorwerken in Myanmar. Zij worden eveneens geconfronteerd met een erg moeizame toegang tot de bevolking die ze helpen, en stellen zich ook de vraag over de toekomst van hun projecten. Tot op heden zijn beide secties er evenwel van overtuigd dat ze medische kwaliteitshulp kunnen blijven bieden zonder zichzelf te compromitteren.

Zo biedt de Nederlandse afdeling van AZG in de deelstaat Rakhine (westen) basisgezondheidszorg aan de moslimbevolking, een arme en kwetsbare groep. Verder proberen ze in deze staat eveneens tot een betere beschikbaarheid van malariabehandelingen te komen. Bovendien verzorgen de Nederlandse en Zwitserse afdelingen algemene diensten voor mensen met HIV/aids in de hoofdstad Yangon, in het departement Hervé Isambert en in de deelstaten Kachin, Shan en Rakhine. In de deelstaat Kayah, aan de grens met Thailand, bieden de teams basisgezondheidszorg aan de plaatselijke bevolking, die zwaar te lijden heeft onder de confrontaties tussen het leger en haar tegenstanders. Tot slot staat AZG-België ter beschikking van een compleet vergeten bevolkingsgroep: de Birmaanse immigranten in Phang-Ngna, in het zuiden van Thailand.