AZG kijkt terug op urgentie in Libanon

Het eerste AZG-team kwam Libanon binnen op 20 juli, één week na de start van het conflict. Het team groeide snel aan, en enkele weken later waren reeds 37 buitenlandse en 63 lokale medewerkers aan de slag in negen plaatsen in Libanon en Syrië: Beiroet, Saïda, Tyrus, Jezzine, Nabatiye, West Bakaa, Aley, Baalbek en Damascus.

De urgentierespons van AZG bestond uit twee fases, aangezien de noden snel evolueerden.
Tijdens de eerste urgentiefase, gekenmerkt door het voortdurende vechten, bombarderen en door grote vluchtelingenstromen, focuste AZG zich op drie belangrijke activiteit

• Het leveren van hulp (hulpgoederen, medische gezondheidszorg en psychologische steun, het leveren van water- en sanitaire voorzieningen) aan de honderdduizenden ontheemden die onderdak hadden gezocht in de districten van Beiroet, Saïda, Tyrus, Jezzine, Nabatiye en West Bekaa, de regio Aley, en aan de vluchtelingen in buurland Syrië.
• Het ondersteunen van lokale gezondheidsstructuren die niet langer over de nodige medische voorraden beschikten, en het plaatsen van urgentievoorraden in bepaalde locaties voordat de transportroutes werden onderbroken door de bombardementen onder meer op wegen en bruggen.
• Toegang zoeken tot inwoners die vastzaten in gevechtszones, vooral ten zuiden van de Litani-rivier en in de Bekaa-vallei.

Nadat het staakt-het-vuren was ingegaan op 14 augustus, wilde de meerderheid van de ontheemden maar wat graag terug naar huis. Twee dagen na het begin van het bestand waren de meeste opvangcentra voor ontheemden verlaten. In deze tweede fase concentreerde AZG zich op:

• Het evalueren van de noden in gebieden die voordien onbereikbaar waren
• Het bieden van medische en non-medische steun aan mensen die waren teruggekeerd, en aan achterblijvers, vooral in het zuiden en in de Bekaa-vallei.
• Het leveren van medische voorraden aan medische instellingen in de meest getroffen gebieden om hun heropening te vergemakkelijken.
• Het aanvullen van de uitgeputte middelen in gastgemeenschappen, nadat de ontheemden waren vertrokken.

Voor en na het staakt-het-vuren werd het merendeel van de medische noden onmiddellijk aangepakt door de Libanese zorgstructuren. AZG’s werk bestond vooral uit ondersteuning. Door het einde van de acute fase van de humanitaire urgentie, en doordat vele organisaties nu het land binnenkomen om te helpen bij de reconstructie, heeft AZG beslist haar activiteiten af te bouwen. De organisatie zal evenwel de situatie blijven opvolgen, in geval deze opnieuw zou verslechteren.
Doorheen het conflict ontvingen meer dan 60.000 ontheemden in Libanon en 3.500 vluchtelingen in Syrië hulpgoederen zoals kook- en hygiënesets, matrassen, dekens, beddenlakens, babypoeder, tenten, enz. Meer dan 300 ton materiaal werd naar Beiroet gezonden, inclusief hulpgoederen, medische voorraden (materiaal voor dialyse, geneesmiddelen, chirurgische kits,...) en logistiek materiaal (sanitaire uitrustingen, watertanks,...)
Het volledige werk van AZG in Libanon werd gefinancierd door privé-fondsen.