AZG in Kaboel

De bevolking van de Afghaanse hoofdstad Kaboel is de afgelopen tien jaar verdrievoudigd. Het gezondheidssysteem heeft al zwaar te lijden gehad onder bijna dertig jaar aanslepende conflicten en wordt nu tot het uiterste belast. Artsen Zonder Grenzen biedt sinds oktober 2009 hulp in het districtsziekenhuis van Ahmed Shah Baba in het oosten van Kaboel.

Artsen Zonder Grenzen biedt hulp in het ziekenhuis van Ahmed Shah Baba in het oosten van Kaboel. Ook daar is de bevolking de voorbije tien jaar snel toegenomen. Behalve in privéklinieken, die de meeste bewoners gewoon niet kunnen betalen, blijft de basisgezondheidszorg vaak ontoereikend.
De voorbije vijf maanden hebben Artsen Zonder Grenzen en het medisch ziekenhuispersoneel de handen in elkaar geslagen om de kwaliteit van de verzorging te verbeteren, met bijzondere aandacht voor de verbetering van de voorschriften en de dienstverlening van de spoedafdeling en materniteit.

Nieuwe benadering

Dr. Maria, pediater voor Artsen Zonder Grenzen, maakt al sinds het begin deel uit van het team dat de activiteiten in Ahmed Shah Baba ondersteunt: “Voor een arts is dit een heel andere manier om een ziekenhuis te benaderen. We moeten een evenwicht zoeken tussen het al dan niet zelf meehelpen, en supervisie combineren met management en directe ondersteuning."
"De idee is de medische diensten in ziekenhuis te versterken en op te frissen, niet om alles over te nemen. Dit ziekenhuis is van de Afghanen en dit zijn hun mensen.”

Coaching en opleiding

Een belangrijk onderdeel van het werk van Artsen Zonder Grenzen in het Ahmed Shah Baba-ziekenhuis, is  de tijd nemen om het ziekenhuispersoneel te coachen en op te leiden. Zo startte een vroedvrouw van Artsen Zonder Grenzen op de afdeling materniteit een reeks vormingen. Vier vroedvrouwen van het ziekenhuisteam krijgen meer uitleg over bijvoorbeeld sterilisatie en correcte materiaalvoorbereiding.
Elke dag vinden er momenteel gemiddeld 400 consulten en 10 bevallingen plaats. “Toen we hier pas aankwamen, werden er na 11u30 ‘s ochtends geen patiënten meer ontvangen. Nu is het anders. Na een pauze van 12u tot 13u zijn er weer consulten tot 14u30. Per namiddag krijgen we minstens 170 patiënten over de vloer,” bevestigt Dr. Maria.

Teveel medicatie

Een van de topprioriteiten van Artsen Zonder Grenzen was de spoedafdeling 24 uur per dag, elke dag van de week te laten draaien, met artsen en verpleegkundigen die er dag en nacht klaar staan.
Het medisch team van Artsen Zonder Grenzen in het ziekenhuis pakt het chronische probleem van overdreven voorschrijven van geneesmiddelen aan. “Het vraagt tijd om hen op een andere manier met voorschriften te laten omgaan. Het is niet ongewoon dat zes of zeven geneesmiddelen worden voorgeschreven terwijl de patiënt dit eigenlijk niet nodig heeft.”

Paracetamol is geen snoep

“Vandaag moeten de patiënten elk gemiddeld maar drie medicijnen meer innemen. Wij hopen zover te raken dat iemand die niet ziek is, ook niets voorgeschreven krijgt. Hier slikt men paracetamol alsof het snoep is.” Medicijnen van slechte kwaliteit en namaakvarianten zijn gemakkelijk verkrijgbaar op de bazaar, waardoor heel wat patiënten hun geld uitgeven aan medicatie die meer kwaad dan goed doet.
Sinds de medicijnenvoorraad van Artsen Zonder Grenzen in januari is aangekomen, kwamen er 10.000 patiënten in 3 weken tijd. “Het is niet de bedoeling om gewoon gratis geneesmiddelen uit te delen,” aldus projectcoördinator Sylvie Kaczmarczyk. “We willen een kwalitatieve behandeling aanreiken. Wij stellen ons ernstig vragen bij de medicatie die hier overal zomaar te koop is.”
Opdat dit ziekenhuis als een echt districtsziekenhuis zou werken, helpt Artsen Zonder Grenzen momenteel mee aan het herstellen en renoveren van een aantal belangrijke elementen van de infrastructuur. Ondanks de logistieke uitdaging van het gebouw gaat het medische werk onverwijld verder: constructie en consultatie gaan hier netjes hand in hand.
In verband met haar neutraliteit en onafhankelijkheid financiert Artsen Zonder Grenzen haar werk in Afghanistan geheel uit donaties van het publiek.