AZG behandelt 11.000 patiënten

In heel het land heeft de organisatie tientallen behandelingscentra voor cholera geopend. In bijna alle provincies zijn er gevallen gemeld. Meer dan 500 nationale en internationale medewerkers van Artsen Zonder Grenzen sporen nieuwe gevallen op en behandelen zorgbehoevende patiënten.

Zimbabwe werd ook vroeger al getroffen door ernstige cholera-uitbraken. De ziekte is zelfs endemisch in sommige plattelandsgebieden. Tot voor een paar jaar echter, was de ziekte relatief zeldzaam in stedelijke gebieden.
De uitbraak is bijzonder zorgwekkend omdat ze al een hele tijd vóór het regenseizoen begon. Zodra de zware regenval begint zullen onbeschermde waterbronnen besmet raken, waardoor de cholera zich verder kan verspreiden. Het regenseizoen begint normaal gezien in november en duurt tot in maart, al moeten in sommige gebieden de zware regens nog beginnen.
Een bijkomend probleem is dat in sommige gebieden, vooral in Harare, het medisch personeel van de overheid staakt. Daardoor moest Artsen Zonder Grenzen snel honderden verpleegkundigen en andere medewerkers in dienst nemen om de toestroom van choleragevallen aan te kunnen. Het vergt veel tijd en energie om het nieuwe personeel op te leiden, waardoor de werklast van het bestaande personeel nog groter wordt.

Snel reageren

Artsen Zonder Grenzen heeft al sinds 2000 HIV-programma's lopen in het land en kon daarom snel reageren en spoedeenheden voor cholerabestrijding oprichten.
“De schaal van de epidemie en het aantal infectiegevallen is nooit eerder gezien, zeker niet in Harare,” aldus een epidemioloog van Artsen Zonder Grenzen die de afgelopen zeven jaar regelmatig in Zimbabwe heeft gewerkt. De belangrijkste oorzaken van de epidemie zijn volgens hem het gebrek aan toegang tot zuiver water, gebarsten en geblokkeerde rioleringssystemen en de niet-opgehaalde afvalbergen in de straten. “Dat de epidemie zich op zo'n grote schaal verspreid heeft, wijst erop dat de gezondheidszorg het probleem niet aankan."
Een noodcoördinator van Artsen Zonder Grenzen in Harare beschrijft de situatie als volgt: “Stel je een cholera-afdeling voor met tientallen mensen in de meest primitieve omstandigheden. Er is bijvoorbeeld slechts weinig elektriciteit, zodat er nauwelijks verlichting is. De artsen en verpleegkundigen hebben zelfs moeite om de patiënten die ze behandelen, te zién. De verpleegkundigen moeten een heleboel infuuszakken controleren, zodat ze niet leeglopen, maar dat is moeilijk in het donker en met zoveel patiënten.”

Steden het zwaarst getroffen

Artsen Zonder Grenzen heeft al meer dan 6.000 mensen behandeld in de dichtbevolkte hoofdstad Harare, het centrum van de epidemie. Ook Beitbridge, een stad aan de grens met Zuid-Afrika, is zwaar getroffen. Artsen Zonder Grenzen verleende er zorg aan meer dan 3.000 vermoedelijke cholerapatiënten.
In Beitbridge heeft Artsen Zonder Grenzen behandelingscentra voor cholera opgericht die vooral beheerd worden door  eigen personeel. Hier wordt materiaal gebruikt dat vanuit de hele wereld werd verzonden. De epidemiepiek viel ongewoon vroeg in Beitbridge, waardoor het sterftecijfer al tijdens de eerste dagen van de zware uitbraak in de stad zeer hoog lag. Artsen Zonder Grenzen richtte al de vierde dag een behandelingscentrum voor cholera op, en het sterftecijfer daalde uiteindelijk van 15 % tot minder dan 1 %.
Ook Nyamapanda, een stad aan de grens met Mozambique, is getroffen. Toen Artsen Zonder Grenzen er begin november arriveerde, trof het team ongeveer 150 cholerapatiënten aan en hielp het met de bouw van een behandelingscentrum voor cholera in de stad, en nog eens vier andere in de omgeving, in samenwerking met het ministerie van Volksgezondheid. In totaal behandelde Artsen Zonder Grenzen 1.600 patiënten in het district Mudzi.

Platteland niet gespaard

Ook in plattelandsgemeenschappen heeft Artsen Zonder Grenzen verkenningsmissies uitgevoerd en op veel cholerameldingen gereageerd. Er zijn enkele gevallen opgespoord in een aantal kleine dorpen. Waar nodig zijn kleine eenheden voor de behandeling van cholera opgericht. Artsen Zonder Grenzen heeft acht van deze eenheden in vijf districten, verspreid over de provincies Manicaland en Mashvingo in het oosten van Zimbabwe. Er werden al meer dan 770 patiënten behandeld.
Artsen Zonder Grenzen zal de situatie op de voet blijven volgen en patiënten in de zwaarst getroffen gebieden blijven behandelen. Daarnaast zal het ook spoedpersoneel en noodmateriaal sturen naar verschillende plaatsen in Zimbabwe waar er nieuwe gevallen uitbreken. “Een dergelijke zware cholera-epidemie duurt gewoonlijk verschillende maanden", aldus de Artsen Zonder Grenzen-epidemioloog. "We verwachten dan ook nog een hele tijd cholerapatiënten te zullen verzorgen in Zimbabwe.”