Het verhaal van Sheleme (4)

Sheleme is een van de duizenden kinderen die is opgenomen in het voedingsprogramma van Artsen Zonder Grenzen in de zuidelijke regio's in Ethiopië. We volgen haar toestand, te beginnen bij haar opname in het AZG-stabilisatiecentrum op zondag 13 juli. Op 21 juli zijn Sheleme en haar tweelingzusje Kutuba duidelijk aan de beterhand.

Er heerst een serene rust. We bevinden ons in een van de “fase twee”-tenten van het stabilisatiecentrum in Kuyera. Het geritsel van de zakjes Plumpy Nut is een signaal dat de kinderen hun eetlust terug krijgen. De meeste kunnen de energierijke pasta zelf eten. Het is een soort pindakaas; de kinderen vinden het erg lekker.

Sheleme en Kutuba kwamen deze ochtend aan in "fase twee". Een hele onderneming voor de familie: hun moeder Subo, de tweeling, hun jongere zusje en de baby die voortdurend aan de borst van zijn mama hangt. In fase twee blijven de kinderen hun therapeutische melk drinken, maar slagen ze er ook in dagelijks drie zakjes Plumpy Nut te eten.

Sheleme heeft nog steeds een angstige blik in haar ogen, maar toch krijgt ze stilaan interesse in haar omgeving. Ze kijkt links en rechts, alsof ze langzaam weer bij bewustzijn komt. Onder haar ogen sporen van haar gezwollen gezicht van enkele dagen geleden.

Als alles goed verloopt, mogen Sheleme en Kutuba het stabilisatiecentrum morgen al verlaten en overgaan naar het ambulante voedingsprogramma. Subo, vol vertrouwen, wacht ongeduldig op groen licht van het medisch team: “We zijn klaar om terug naar huis te gaan,” zegt ze. “Zodra ze ons toestemming geven, vertrekken we.”