AZG vraagt meer hulp voor Somalische en Ethiopische vluchtelingen

Bij de voorstelling van haar rapport “No Choice” (Geen keuze), roept AZG op om meer hulp te bieden aan vluchtelingen en migranten die proberen te ontkomen aan oorlog en honger.

Ieder jaar riskeren duizenden Somaliërs en Ethiopiërs hun leven bij de oversteek van de Golf van Aden om de conflicten en de extreme armoede te ontvluchten. Het is een reis vol gevaren. Ze staan bloot aan het geweld van de smokkelaars en ontvangen bij hun aankomst in Jemen bitter weinig bijstand. In haar rapport “No Choice” (Geen keuze) beschrijft AZG hun levensgevaarlijke reis en roept de organisatie op om meer hulp te bieden aan de duizenden vluchtelingen, asielzoekers en migranten die uit hun thuisland wegvluchten.

Het escalerende conflict in Somalië en de droogte in de Hoorn van Afrika jagen het aantal nieuwkomers fors de hoogte in. Volgens de VN begonnen in 2007 ongeveer 30.000 mensen aan de gevaarlijke overtocht. Tijdens de eerste vijf maanden van 2008 arriveerden al ruim 20.000 mensen in Jemen. Velen onder hen overleefden de reis echter niet. In 2007 werden 1.400 sterfgevallen en vermissingen gemeld. In 2008 bereikten tot nog toe 400 personen de kust van Jemen niet levend.

250 getuigenissen van vluchtelingen

Het rapport wordt gepubliceerd naar aanleiding van de Wereldvluchtelingendag en is gebaseerd op meer dan 250 getuigenissen die de AZG-teams sinds september 2007 in Jemen optekenden. Bij hun aankomst zijn de vluchtelingen uitgeput, velen zijn ziek en hebben het emotioneel erg moeilijk. Met meer dan 100 zitten ze samengepakt in boten van 8 tot 10 meter die voor amper dertig tot veertig mensen ontworpen zijn. Ze worden gedwongen twee tot drie dagen in dezelfde houding stil te zitten en hebben meestal nauwelijks of geen water en eten.
De smokkelaars zijn erg gewelddadig. Ze slaan iedereen die het ook maar waagt zich te bewegen.  De mensen in het ruim, zonder ramen en bedoeld voor opslag, zijn er nog slechter aan toe. Twintig mensen of meer zitten hier letterlijk op elkaar gepakt. De omstandigheden zijn dermate hard dat tijdens éénderde van de reizen mensen komen te overlijden. De belangrijkste oorzaken van deze sterfgevallen zijn harde klappen, gebrek aan water en voedsel en verstikking in het ruim. Een aantal vluchtelingen vertelde ook dat de smokkelaars soms passagiers – ook kinderen – overboord gooien.

Na de reis duurt de lijdensweg voort

Ook de aankomst in Jemen is niet zonder gevaar. Om te voorkomen dat de smokkelaars door het leger gepakt worden, komen namelijk heel wat boten 's nachts aan en meren ze niet vlak bij de kust aan. De passagiers worden dan gedwongen om in het diepe water te springen. Veel mensen verdrinken echter  doordat ze niet kunnen zwemmen, verkleumd of gedesoriënteerd zijn en de kust niet kunnen vinden.
De meeste vluchtelingen zijn zich wel bewust van de risico’s, maar hebben geen keus, zo vertelden ze aan AZG. Het is hun enige hoop op overleven en hun enige manier om het geweld en de armoede te ontvluchten. Voor wie de kust van Jemen na de gevaarlijke tocht bereikt, zijn de problemen nog niet voorbij. Jemen heeft maar weinig voorraden en biedt maar schaarse bijstand.
“Tot op vandaag is de humanitaire reactie erg onbevredigend. Er is meer internationale hulpverlening nodig en de donorlanden moeten zowel politieke als financiële verbintenissen aangaan. Degene die de vluchtelingen bijstaan, moeten sneller kunnen reageren en er moeten meer organisaties in actie schieten,” verklaart Alfonso Verdú, algemeen coördinator van AZG in Jemen.
Artsen Zonder Grenzen ging in september 2007 van start met een project aan de zuidkust van Jemen. Hier krijgen de pas aangekomen vluchtelingen medische, psychologische en humanitaire bijstand. Een mobiel team verleent op het strand de eerste zorgen en AZG beheert een noodgezondheidscentrum in het Ahwar Reception Centre (ARC). In acht maanden tijd heeft AZG zo meer dan 6.000 personen geholpen.