“Wanneer wordt ons leven terug normaal?”

Artsen Zonder Grenzen biedt humanitaire medische hulp aan de bewoners en de verschillende stromen ontheemden die zich vestigen in Muhajariya. Dit jaar werden maandelijks gemiddeld 4000 consultaties gehouden. Het ziekenhuispersoneel biedt voornamelijk zorg aan patiënten met diarree en luchtweginfecties, pre- en postnatale zorg aan vrouwen, spoedchirurgie en een voedingsprogramma voor kinderen. Door de onveiligheid hebben AZG en andere humanitaire organisaties die actief zijn in de regio hun activiteiten moeten beperken. De mobiele klinieken en gezondheidsevaluaties zijn opgeschort.

Op het eerste gezicht heerst er rust en vrede in de stad Muhajariya in de Soedanese provincie Darfur. Het regenseizoen is begonnen en het dorre zand is omgetoverd in een palet van allerlei soorten groen.
De natuur barst van nieuw leven, maar de recente vluchtelingenstromen in het gebied zijn niet ingegeven door het regenseizoen. Integendeel, de tijd van het jaar waarin gewoonlijk de velden worden beplant en de dieren kunnen grazen, wordt gedomineerd door het oplaaiende conflict.
Vorige week lanceerden gewapende groepen nieuwe aanvallen. Ze schieten op burgers die op hun land werken, stelen dieren en bezetten landbouwgronden.

Terugkeren… en weer vertrekken

Sinds oktober 2006 tot begin dit jaar werden een aantal dorpen ten oosten van Muhajariya aangevallen door gewapende groeperingen. De bewoners vluchtten naar de brousse, hun dorpen werden platgebrand, er werden burgers gedood en water- en voedselvoorraden vernield of gestolen. 9000 mensen vestigden zich rond Muhajariya in tijdelijke onderkomens.
In dit seizoen leven de meeste landbouwers traditioneel in hutten op hun land. Tijdens het droge seizoen keren ze terug naar de grotere dorpen waar ze gemakkelijker aan water kunnen komen. De relatieve rust van de laatste maanden en de start van het regenseizoen begin juni, deed een aantal ontheemden terugkeren naar hun land om te planten en hun kuddes te laten grazen. Ze hadden niet verwacht dat ze van hun land zouden worden gehouden.
“Een maand geleden, bij de start van het regenseizoen, beslisten we om op ons land te gaan werken. In het begin waren er geen problemen, maar drie dagen geleden keerden we terug naar onze boerderij en zagen we overal milities. We voelen ons gevangen, net als in het kamp. We zitten hier gewoon de hele dag. Als we onze velden niet kunnen beplanten om te overleven, blijven we afhankelijk van voedselhulp.” Samira*

Onder dwang of uit angst

Tijdens de aanvallen van vorige week, waren vele bewoners niet in het dorp. Ze werkten op hun land of hun weiden. Opnieuw werd er vee gestolen, en opnieuw zagen ze zich verplicht de grond te verlaten die ze pas begonnen te bewerken. Veel mensen vluchtten uit angst voor hun leven.
“Dit is niet de eerste keer dat we op de vlucht slaan. Vorig jaar in oktober vertrokken we uit ons dorp dat werd aangevallen en leefden we een tijdje in de brousse. Begin juni keerden we terug om ons land te bewerken en nu moeten we alweer vertrekken. We hebben net onze velden beplant! Wanneer wordt ons leven terug normaal?” Mohamed*
Naar aanleiding van deze recente opflakkering van het geweld zijn vermoedelijk meer dan 1500 mensen de brousse in gevlucht en zo’n 3000 mensen gearriveerd in Muhajariya, met al hun bezittingen (bedden, matrassen, plastic matten, kookgerei) en hun dieren. Elke dag komen nieuwe mensen aan. De gevechten gaan onophoudelijk door in de gebieden rond de stad.
Duizenden mensen die hun huizen in Darfur moesten ontvluchten, worden verhinderd – onder dwang of uit angst – om terug te keren naar hun velden. Hun inkomen wordt voortdurend bedreigd en ook nu zijn ze afhankelijk van humanitaire hulp om te overleven.
*De namen van deze mensen zijn veranderd om hun persoonlijke veiligheid