Het team van AZG in Irak - Verslag uit Bagdad

Vorige week kregen de artsen van het Algemeen Ziekenhuis Al-Kindi (met 250 bedden) in het noordoosten van Bagdad versterking van een team van de internationale medische en humanitaire hulporganisatie Artsen Zonder Grenzen (AZG)/Médecins Sans Frontières, om zwaargewonde patiënten te helpen verzorgen. Een chirurg, anesthesist en spoedarts van AZG voegden zich bij het chirurgisch en medisch team, en zullen om de twee dagen werken in 24-uursploegen. Op dinsdag 1 april sprak dokter Morten Rostrup, voorzitter van AZG Internationaal, met AZG via een journalist uit Bagdad.

"Vorige week woedde er gedurende twee dagen een hevige zandstorm waardoor het zicht beperkt was tot 200 meter. Het zand zat tot in onze ogen, oren en keel. Bovendien is er veel rook door de brandende oliebronnen rond de stad. Gelukkig is de lucht gezuiverd door de regen, maar de bombardementen gaan door."
De sfeer is omgeslagen. Bij het begin van de oorlog probeerden de inwoners van Bagdad een normaal leven te leiden, ondanks de bizarre situatie. De spanning stijgt echter, en de bombardementen worden heviger.
We hebben tot nog toe een aantal burgerslachtoffers gezien, van licht- tot zwaargewonden die dringend geopereerd moeten worden. Er zijn ook enkele doden gevallen. Heel wat verwondingen zijn het gevolg van vliegend puin en metalen onderdelen. Het is moeilijk uit te maken of iemand gewond is geraakt door bommen of door luchtafweergeschut.
Een paar dagen geleden kreeg een vrouw stukken van een omgevallen muur over zich heen. Ze brak daarbij verschillende aangezichtsbeenderen, maar liep gelukkig geen hersenbloeding op. Gisteren kreeg het ziekenhuis 19 slachtoffers binnen, waaronder verschillende kinderen. Eén kind overleed op de operatietafel, 3 andere patiënten stierven kort na hun opname. De meeste trauma's werden veroorzaakt door granaten. Twee dagen voordien opereerden we twee jongens die granaatscherven in de buik hadden gekregen. Gelukkig liepen ze daarbij geen darmperforatie op, maar slechts een paar minder ernstige lever- en nierletsels. Het team raakt gefrustreerd en ontzet bij het zien van deze slachtoffers.
De explosies hebben psychologische trauma's veroorzaakt die tot shocksyndromen, stresspijn in de borstkas, ademhalingsproblemen en beroertes hebben geleid. Er is ook een toename van het aantal hartaanvallen. De situatie is bijzonder gespannen, en de mensen zijn bang. Ze komen niet buiten, en de meeste winkels zijn gesloten. Op straat is er nog enigszins normaal verkeer, en ons team kan gelukkig tussen het ziekenhuis en ons huis pendelen, dat in een rustige buitenwijk ligt die grotendeels gespaard is gebleven. Sommige huizen in de stad zijn beschadigd, en we horen vaak ontploffingen als we aan het rijden zijn.
Het Al-Kindiziekenhuis heeft tot nog toe goed gefunctioneerd en beschikt over deskundige artsen. Toch is er behoefte aan enkele specifieke geneesmiddelen, vooral pijnstillers en verdovingsmiddelen. AZG zal daarvoor zorgen. De courante zorgverlening gaat door, want chronische patiënten moeten geholpen blijven worden. Aangezien door de oorlog alle medisch basismateriaal snel kan uitgeput raken, zullen we de situatie op de voet volgen en zo nodig extra voorraden proberen aan te leggen.
De artsen hebben veel ervaring met traumachirurgie en zijn vastbesloten om in het ziekenhuis te blijven werken. We zijn hier om onze collega's te helpen als dat nodig is. En als er slag geleverd wordt rond Bagdad, zouden er heel wat gewonden naar het Al-Kindiziekenhuis kunnen worden gebracht. Vandaar dat we hier ook later nog een belangrijke rol kunnen vervullen."
Morten Rostrup, doctor in de geneeskunde en voorzitter van AZG Internationaal