Nog steeds geen aids-remmers voor HIV/aidspatiënten op platteland Zambia

AZG verstrekt vanaf vandaag gratis aids-remmers aan HIV/aids-patiënten in het district Nchelenge in het noordoosten van Zambia. “Het is een schande dat de Zambiaanse regering de hulpverlening op het gebied van HIV/aids voornamelijk richt op stedelijke gebieden, terwijl honderdduizenden HIV/aids-patiënten op het platteland verstoken blijven van deze levensreddende medicijnen”, vertelt Joke van Peteghem, landverantwoordelijke van AZG in Zambia.

“Dagelijks reizen AZG-teams naar de dorpen om er vast te stellen dat de gemeenschappen ontwricht worden door HIV/aids. Daarom is het van cruciaal belang dat de behandeling van HIV/aids hier snel en massaal van start gaat. Gerekend in aantallen patiënten kan AZG maar een fractie van de hulpbehoevenden helpen. Maar door te bewijzen dat behandeling met aids-remmers in plattelandsgemeenschappen wel degelijk mogelijk is, hopen we andere partijen - zoals de Verenigde Naties, non-gouvernementele organisaties, donorlanden en de Zambiaanse regering - over de streep te trekken en hen te overtuigen om meer te doen”, aldus van Peteghem.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) verwacht dat op het platteland van Zambia in 2004 één op de vijf mensen besmet zal zijn met het HIV-virus. Armoede, analfabetisme, ondervoeding en onvoldoende medische zorg zorgen voor een snelle verspreiding van de ziekte. Bovendien vergroot de sociale controle, die kenmerkend is voor het dorpsleven, de negatieve effecten van stigmatisering, zodat mensen ervoor terugschrikken om hun toestand kenbaar te maken en hulp te zoeken. Antiretrovirale (ARV) behandeling biedt patiënten de mogelijkheid om opnieuw normaal te leven, te werken, en voor hun gezin te zorgen. Meer zelfs, met de lancering van ARV-programma’s kan het idee dat HIV/aids een doodvonnis betekent, plaatsmaken voor de overtuiging dat het om een ziekte gaat waarmee normaal geleefd kan worden.
"In het door armoede geteisterde district Nchelenge zijn, net als in grote delen van Afrika, tot dusver weinig doeltreffende maatregelen genomen om de verspreiding van HIV/aids tegen te gaan. Geschat wordt dat één op vier personen besmet is. Naast de beperkte aandacht van regeringsprogramma’s voor ziekenhuizen in rurale gebieden, vormen de afstand tussen de patiënten en de medische centra en het feit dat ze tot 40.000 kwacha (9 dollar) per maand moeten betalen voor geneesmiddelen onoverkomelijke obstakels. Daardoor is de toegang tot de levensreddende behandeling voor mensen in afgelegen gebieden vrijwel onbestaand. Vaak hebben boeren helemaal geen inkomen en hun families voeden is al een strijd op zich. 40.000 kwacha sparen voor geneesmiddelen is ondenkbaar,” zo vertelt Joke van Peteghem.
Sinds 2002 biedt AZG medische verzorging aan HIV/aidspatiënten in Nchelenge. Ongeveer tweederde van de 350 patiënten in het programma, komt in aanmerking voor een antiretrovirale behandeling. AZG hoopt tegen eind 2005 zo’n 400 patiënten met ARV’s te kunnen behandelen en daarmee aan te tonen dat er geen uitvluchten meer zijn om Zambianen in afgelegen gebieden niet te behandelen.