AZG biedt hulp aan Congolese vluchtelingen in Rwanda en Burundi

Artsen Zonder Grenzen (AZG) biedt bijstand aan Congolese vluchtelingen die naar Rwanda en Burundi zijn gevlucht na de opflakkering van geweld eerder deze maand, in de streek van Bukavu, in het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC).

Op 8 juni hadden al meer dan 2.400 vluchtelingen de grens met het zuidwesten van Rwanda overgestoken, waar AZG noodhulp op touw heeft gezet. Oorspronkelijk werden tussen 900 en 1.000 vluchtelingen opgevangen in een vluchtelingenkamp in de streek van Cyangugu, terwijl er ongeveer evenveel tijdelijk hun toevlucht zochten in plaatselijke kerken. 810 onder hen waren kinderen tussen 5 en 17 jaar oud.
Volgens Françoise Saive, medisch coördinator voor de Grote Meren, "is de situatie van de vluchtelingen niet buitengewoon slecht, hoewel er toch zo'n 35 mensen met kogelwonden zijn aangekomen. Aangezien er geen chirurg aanwezig is in Cyangugu, werden 17 gewonden overgebracht naar ziekenhuizen in Kigali en Butare. AZG schonk de nodige medicijnen en medische uitrusting."
Momenteel verblijven er zo'n 1.500 mensen in het kamp. Een AZG-team, bestaande uit twee supervisors, werkt samen met de organisatie CARE om 24u/24u tegemoet te komen aan de medische noden in een gezondheidspost. Door de waterkranen en een reservoir te herstellen, verzekert het team de watervoorziening in de kampen. Er werden ook latrines geïnstalleerd.
Ook aan de Burundese kant van de grens kwamen Congolese vluchtelingen samen. "We wisten niet hoe we de rivier Rusizi konden oversteken", verklaart een Congolese moeder aan het team van AZG. "Er waren enorm veel mensen, dus we moesten wachten totdat zij als eersten de andere kant van de grens hadden bereikt. We moesten ook veel geld betalen om aan boord te gaan. Doordat de gevechten zo plotseling begonnen, hebben we overhaast onze huizen moeten verlaten en konden we maar weinig geld en bezittingen meenemen."
Zo'n 10.000 mensen verblijven in twee locaties dichtbij de stad Cibitoke, waar AZG twee mobile klinieken heeft geïnstalleerd om zo toegang tot de gezondheidszorg te bieden. Nadat vorige week 4 gevallen van cholera werden bevestigd, opende AZG ook een behandelingscentrum voor cholera in het ziekenhuis van Cibitoke, en werden in beide kampen isolatiegebieden afgebakend. Slachtoffers van seksueel geweld en discriminatie worden doorverwezen naar het door AZG gerunde Women's Health Centre in de hoofdstad Bujumbura.
Blijkens de interviews die een AZG-team heeft afgenomen, werden families van elkaar gescheiden tijdens de moeilijke vlucht en het oversteken van de grens. In Cibitoke bijvoorbeeld, getuigde de 14-jarige Rosine*: "Ik was alleen op het veld, toen het schieten in intensiteit toenam. Ik durfde niet naar huis, naar mijn broers, zussen en ouders, terug te keren en ging met enkele vrienden op de vlucht … Ik maak me zorgen over waar mijn familie nu is en ik weet niet of ik hen terug zal kunnen vinden."
Na een tijdelijke terugtrekking einde mei, heeft een sterk gereduceerd AZG-team onlangs haar activiteiten in Bukavu, in de DRC, terug hervat. Ze gingen ook opnieuw van start in Shabunda en in Noord-Kivu, behalve in Walikale.
Zowel de Rwandese als de Burundese grens met de DRC zijn nu gesloten. Volgens AZG-teams ter plaatse gaan er geruchten de ronde dat vluchtelingen samentroepen aan de Congolese kant van de grens. Dit kan echter niet worden gecontroleerd omdat dat gebied momenteel nog altijd ontoegankelijk is. Hoewel de toestand de laatste dagen wat lijkt te kalmeren, blijft het moeilijk om in te schatten hoelang de vluchtelingen gedwongen zullen zijn in Rwanda en Burundi te blijven.
* Pseudoniem.