Haïti: Beetje bij beetje het leven opnieuw opbouwen

Odette, 56, haar arm moest geamputeerd worden vanaf de schouder. De chirurgen van Artsen Zonder Grenzen deden een huidtransplantatie: huid van haar dij werd gebruikt om de wonde te bedekken. Maar alsof de fysieke en emotionele pijn van een amputatie, nog niet genoeg zijn, wordt Odette ook nog geconfronteerd met haar leven na het ziekenhuis.

Als ze fit genoeg is om het ziekenhuis te verlaten, zal ze zich moeten aanpassen aan een leven met één arm, op een onbekende plaats. In een tent, op straat – wie zal het zeggen?
Het ziekenhuis verlaten is normaal gezien een feestelijk moment, maar vandaag betekent het in Haïti vaak terugkeren naar niemand, naar nergens, en met een zwaar psychologisch trauma. Het betekent leven op straat of in een kamp, en vechten om zelfs maar water, zeep of voedsel te vinden. Het ziekenhuis verlaten betekent allesbehalve weer naar huis gaan.
De teams van Artsen Zonder Grenzen werken hard om essentiële steun te bieden aan families die alles zijn kwijtgeraakt bij de aardbeving. In de stad Jacmel alleen verdeelde Artsen Zonder Grenzen aan 1.800 families hygiëniekits en kookgerei. Met het naderende regenseizoen is het een race tegen de klok geworden. Er moet nog erg veel gebeuren om alle mensen onderdak te bieden voor april.
Niets kan Odette haar arm terug geven, maar het dagelijks leven van de overlevenden van de ramp kan heropgebouwd worden. Het zal voor veel Haitianen lang duren eer zij fysiek en mentaal hersteld zijn, maar elke dag komt dat een beetje dichter.