Talloze vluchtelingen in Irak zonder hulp
De dramatische toename van geweld in Irak zorgt voor massale vluchtelingenstromen in het land. De bevolking lijdt ernstig onder het conflict en talloze mensen zijn gestrand in gebieden waar zij niet of nauwelijks toegang tot essentiële humanitaire hulp hebben. ‘Dit is de ergste humanitaire crisis in Irak in tientallen jaren,’ zegt landencoördinator Fabio Forgione van Artsen zonder Grenzen. ‘Duizenden mensen, vooral in Centraal-Irak, krijgen niet de hulp die zij acuut nodig hebben.’
Het afgelopen jaar zijn bijna drie miljoen mensen in Noord- en Centraal-Irak op de vlucht geslagen voor hevige gevechten. Duizenden families moesten meermaals vluchten en zijn alles kwijtgeraakt. Vele vluchtelingen schuilen in overbevolkte opvangplekken: tenten, leegstaande gebouwen, scholen en religieuze gebouwen. De leefomstandigheden zijn er doorgaans erbarmelijk.
Teams van Artsen zonder Grenzen werken in gebieden ten noorden van Mosul en in gebieden tussen Bagdad en Anbar. Zij melden dat vele vluchtelingen zonder schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen zitten. Lokale infrastructuur en medische voorzieningen zijn beschadigd en functioneren niet meer en medisch personeel is schaars. Veel mensen hebben daardoor nauwelijks toegang tot basisgezondheidszorg. De reis naar een nog functionerend ziekenhuis in een ander gebied is vaak te gevaarlijk.
‘Ondanks de enorme noden wordt humanitaire hulp vooral geboden in veiligere gebieden, zoals de regio Iraaks-Koerdistan,’ zegt Forgione. ‘Artsen zonder Grenzen is een van de weinige internationale organisaties die in het midden en noorden van het land werken. Dat is vanwege de onveiligheid lastig, maar niet onmogelijk.’
In reactie op de toenemende noden heeft Artsen zonder Grenzen haar werk uitgebreid. Teams organiseren onder meer mobiele klinieken in de gouvernementen Kirkuk, Salah Al-Din, Diyala, Ninewa en Bagdad. Zij helpen zowel vluchtelingen als de lokale bevolking.
‘We maken ons ernstig zorgen om de mogelijkheid dat het geweld zich verspreidt naar dichtbevolking steden,’ vervolgt Forgione. ‘Hierdoor zouden nog veel meer mensen op de vlucht slaan. Alle betrokken partijen in het conflict in Irak moeten ervoor zorgen dat de Iraakse bevolking toegang heeft tot humanitaire hulp. Onze teams doen alles wat ze kunnen, maar de noden zijn groter dan zij aankunnen.’
